Ekonet Haber Taraftar Değil, Haberciyiz
Aziz DAĞTEKİN Yazdı
Son yıllarda dünya gündeminde sıklıkla yer bulan Filistin meselesi, uluslararası ilişkilerdeki dinamikleri ve bölgedeki güç oyunlarını yeniden şekillendiriyor. Ancak, bu mesele yalnızca günümüzün siyasi sorunu olmanın ötesine geçerek tarihsel bir bağın ve kültürel bir mirasın yeniden canlanmasını da gündeme getiriyor. Osmanlı İmparatorluğu’nun ardından bir yüzyıl geçmesine rağmen, bu topraklar üzerinde egemenlik hakları, kimlikler ve vatandaşlıklar hala netleşmemişken, Türkiye için Osmanlı’nın son toprakları üzerinde yeniden hak talep etmek sadece bir siyasi düşünce değil, aynı zamanda tarihi bir sorumluluktur.
Osmanlı İmparatorluğu’nun son bulmasından sonra, Orta Doğu’nun birçok bölgesi çeşitli devletler ve uluslararası güçler tarafından şekillendirildi. Ancak, Osmanlı’nın kurduğu devlet düzeni ve vatandaşlık bağları, özellikle Filistin topraklarında yaşayan halklar için hala geçerliliğini hissettirmektedir. Bugün, Osmanlı İmparatorluğu’nun ardılı olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin bu topraklar üzerindeki hakları yeniden gözden geçirilmelidir.
Filistin toprakları, 1917’de İngiltere’nin Mandası altına girdikten sonra, Filistin halkı için meşru bir vatandaşlık statüsü oluşturulamamıştır. Bugün bile, Filistin halkının büyük bir kısmı, tarihsel olarak Osmanlı’nın vatandaşları olarak kabul edilebilecek bir geçmişe sahiptir. Bu durum, sadece siyasi bir mesele değil, aynı zamanda bir kimlik ve vatandaşlık hakkı meselesidir. Filistin topraklarında yaşayanlar, Osmanlı Devleti’nin bir parçası oldukları dönemdeki haklarının bir benzerini bugün de talep etmelidirler.
Bu bağlamda, bir referandumun yapılması, Osmanlı toprakları üzerinde yaşayan halkların egemenlik haklarını ve vatandaşlık statülerini yeniden tanımlamak için önemli bir adım olabilir. Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu’nun devamı olarak, bölgedeki tarihsel bağlarına sahip çıkmalı ve Filistin toprakları için bir çözüm önerisi sunmalıdır. Bu çözüm, sadece Filistin halkı için değil, tüm Orta Doğu’nun barışı için de kritik bir öneme sahiptir.
Türkiye’nin, Osmanlı topraklarına yeniden kavuşmak için bir referandum çağrısı yapması, bölgedeki egemenlik haklarını yeniden sorgulamak ve halkların kaderlerini belirlemek için demokratik bir araç olabilir. Referandum, bu topraklarda yaşayan halkların iradesine dayalı olarak, Osmanlı mirasını yeniden canlandıracak ve bu bölgenin geleceğini şekillendirecek önemli bir adım olur.
Gazze gibi bölgeler, Osmanlı’nın son yıllarında Türkiye’nin sınırları içinde yer alıyordu ve buradaki halkın tarihsel bağları hala güçlüdür. Gazze’nin, Filistin devleti kurulana kadar Türkiye’ye bağlanması, bu toprakların tarihsel mirasına saygı göstermek ve halkların kimliklerine uygun bir çözüm üretmek açısından büyük önem taşır. Türkiye, bir yüzyıl önceki gibi yeniden bu toprakların meşru yöneticisi olmalı, Gazze’nin tarihsel halkıyla bağlarını güçlendirmelidir.
Gazze halkının Türkiye’ye bağlanması, sadece bir siyasal tercih değil, aynı zamanda bu halkların Osmanlı’dan devraldıkları haklarının bir devamıdır. Osmanlı’nın bir parçası olarak bu topraklarda yaşayan halklar, bugün de Türkiye Cumhuriyeti ile doğal bir bağa sahiptir ve bu bağın güçlendirilmesi, Orta Doğu’nun uzun vadeli barışı için kritik bir adım olacaktır.
Türkiye, tarihsel mirasına sahip çıkmak ve Osmanlı İmparatorluğu’nun devamı olarak Orta Doğu’daki haklarını savunmak adına kapsamlı bir referandum sürecini başlatmalıdır. Bu referandum, sadece Filistin toprakları için değil, tüm Osmanlı toprakları için yapılacak bir adım olmalıdır. Bugün, Osmanlı topraklarındaki halklar, sadece tarihi bağları değil, aynı zamanda demokratik haklarıyla da söz sahibi olmalıdır.
Türkiye’nin Osmanlı topraklarına yeniden kavuşma yolunda atacağı adımlar, hem bölgedeki halklar için hem de Orta Doğu’nun geleceği için önemli bir anlam taşıyacaktır. Bu sorumluluğu taşımak, hem geçmişin hakkını vermek hem de geleceğe sağlam adımlarla yürümek için Türkiye’nin üzerine düşen bir görevdir.
